Her insanın hayatında unutamadığı biri var
hem en büyük mutluluğu hem de en derin acıyı onunla tattığı...
Beraberken bulutların üstüne çıkmışsındır onunla
sonra bir bakmışsın mağmanın da altlarında bir yerlerdesin bütün dünya üstüne çöküyor
sen nefes almak istiyorsun, alamıyorsun.. konuşsan sanki kimseler duymuyor
bağırmak istiyorsun sesin çıkmıyor
sanki denizdesin diplere doğru gidiyorsun, elini uzatıyorsun ama kimse tutmuyor…
Herkese anlatmak istiyorsun derdini
bazen de anlatamıyorsun bile çünkü ayrılığı kendine itiraf etmek bile zor geliyor
inanmak istemiyorsun inkar ediyorsun...
Ondan bundan akıl alıyorsun bir kulağından giriyor diğerinden çıkıyor
üstelik hepsi de aynı şeyleri söylüyorlar sana sakın dönme ona , tekrar olmaz affetme, barışma..
oysa sen bütün gün onun aramasını bekliyorsun ama beklediğin telefon bir türlü gelmiyor
Daha da küsüyorsun hayata ,başkasıyla avunmaya çalışıyorsun olmuyor
herkeste onu arıyorsun ama kimse ona benzemiyor
içkiye sarılıyorsun , belki de sigaraya kimi zaman uyku haplarına iyice uyuşuyor kaskatı oluyorsun
beyninin ortasında bir boşluk,sanki hep sarhoşsun sanki dünyada değil ahirette değil bambaşka bir yerdesin
kimsenin senin görmediği , kimsenin seni duymadığı , en çok da anlamadığı
Hep yaşanan mutlu anılar canlanıyor hafızanda
kötülerin hepsi uçup gidiyor aklından yani hafızan sana sağlam bir kazık atıyor
hayaller kuruyorsun ama hiçbiri gerçekleşmiyor
olmuyor ,günler geçiyor hiçbirşey senin umduğun gibi olmuyor
isyan ediyorsun, kaderine küsüyorsun belki de ona lanet ediyorsun
ama dönüp baktığında yine resimdeki yüzünü seviyorsun
dünyanın sonu gelse onun dizinin dibinde ölmek istiyorsun
zaman geçiyor unutuyorsun belki ama kılıç yarası gibi hep bir izi kalıyor…
Evet böyle aşklar kaldı mı bilmem ama herkes hayatında en az bir kere böyle hissetmiştir herhalde…
Uzun lafın kısası kıssadan hisse ; gerçek aşk kolay bulunmuyor , eğer bulduysanız kaybetmemeniz dileğiyle…
Herkese sevgiler J
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder